Ειμαι στεναχωρημενος στα τρεισημιση χρονια που ειμαι στο προγραμμα υποκαταστασης(μεθαδονη)εχω πετυχει πραγματα,κατι με φοβιζει ομως,εγω ο εαυτος μου,θελω καποια στιγμη να απεμπλακω απο τη χορηγηση του υποκαταστατου,ελα ομως που αυτη την περιοδο δε βρισκω τη δυναμη να πω οτι εστω σε ενα-δυο χρονια το πολυ θα τα εχω καταφερει,δεν μπορω ομως ουτε να το πω γιατι φοβαμαι,για μενα αλλα πιο πολυ για τους ανθρωπους που αγαπω,γιατι πες κατι παει στραβα αφου σταματησω τη μεθαδονη και ξαναπεσω στη χρηση,παλεψα 25+χρονια με την ηρωινη κι αλλα ναρκωτικα,ειχα κουραστει απ'αυτην την παλη,τωρα εχω αρχισει και βλεπω τη ζωη με αλλο ματι,θα σας πω ενα παραδειγμα,ειμαι 41 χρονων περσι ειχα παει διακοπες,οταν ημουν πανω στο καραβι που μας πηγαινε στο νησι καθομουν στο καταστρωμα,ξαφνικα βλεπω να ακολουθουν το πλοιο ενα σμηνος απο γλαρους,εντυπωσιαστηκα απο το θεαμα,κοιταζα λες και ημουν παιδι,το λεω στη συντροφο μου & μου απανταει καλα πως κανεις ετσι δεν εχεις ξαναδει γλαρους να ακολουθουν το πλοιο?πραγματι τοσα ταξιδια ειχα κανει στη ζωη μου,πρωτη φορα το βλεπα αυτο?συνειδητοποιω λοιπον τρομαγμενος οτι τοσα χρονια χαμενος στις παραισθησεις & στο ψεμα των ναρκωτικων ειχα χασει την πραγματικη ουσια της ζωης,εχω απειρα παραδειγματα να σας εκθεσω αλλα να μη σας κουραζω θα πω μονο αλλο ενα μικρο αλλα για μενα πολυ μεγαλο,τωρα πινω εναν καφε και οχι μονο τον απολαμβανω τον θυμαμαι κιολας,αυτο λοιπον φοβαμαι οτι χωρις το υποκαταστατο θα πρεπει να ξαναπαλεψω,πιστεψτε με δεν εχω αλλες αντοχες να παλεψω με την ηρωινη,αρκετα παλευω μεχρι σημερα αυτη τη παλη την αντεχω της ηρωινης παλι οχι,αλλωστε τωρα πια φοβαμαι να παλεψω με τη χρηση,κι υστερα υπαρχει και τ'αλλο με τι μουτρα θα γυρισω να κοιταξω τους ανθρωπους που με στηριξαν & με ανεχτηκαν κατα τη διαρκεια της χρησης,τι θα πω σε ενα προσωπο που ακομα δεν καταλαβαινει αλλα οταν μεγαλωσει τι θα του πω,για αυτο λοιπον προς το παρον προτιμω την {ασφαλεια της υποκαταστασης},οπως λεει κι η ψυχολογος μου,οσο για το μελλον βλεπουμε,τωρα παντως δυσκολευομαι να δωσω κι αλλη μαχη,δεν εχω τις δυναμεις.Καλη σας μερα.atgiannisns@
 |
| Το τουνελ που εβλεπα & βλεπω! |
Τα ίδια νιώθουμε όλοι,,,,μακάρι όμως οι περισσότεροι να σκέφτονται όπως ο (Φίλος..)
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ κάπως έτσι νιώθω κι ας λέω καμιά φορά στον εαυτό μου να σταματήσω τη βουπρενορφίνη.. μια στραβή.. κάτι.. δε ξέρω αν θα βρω τη δύναμη πάλι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπομονή και επιμονή..
Ειμαι κι εγω στην βουπρενορφινη..8mg ημερσίως και κοραστηκα .Μου προτεινε η ψυχολογος μου το detox θεσαλονίκης με φαρμακευτικη αγωγη για 21 μερες και καθαριζεις σωματικά .Τι να πω,δεν ξερω.καποιον που να εχει παει. εχετε γνωση πανω σε αυτο;
ΑπάντησηΔιαγραφήπαιδια πρεπει να κανουμε κατι οσοι χορηγουμαστε τα υποκαταστα αμεσα γιατι πραγματικα η κατασταση ειναι επιεικως εφιαλτικη για ολους.οι ανθρωποι στον οκανα δυστυχως ειναι τελειως εγκληματικα αδιαφοροι και δεν μας ακουν καθολου.αν καπιος γνωριζει καπιον που μπορει να μας βοηθησει η εστο να μας ακουσει να ενημερωσει οστε να απευθυνθουμε εκει και να συσπειρωθουμε και να διεκδικισουμε τα αυτονητα δηλαδη την βοηθεια να απεξαρτηθουμε οσοι το επιθυμουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή